اخبار

در حال حاضر، ساخت پلاستیک از چوب رواج یافته است و میل به ایجاد پلاستیک تجزیه‌پذیر با مقاومت مکانیکی پلاستیک‌های فسیلی رو به افزایش می‌باشد. با این حال، هنوز ابهامات بسیاری در مورد این موج وسیع همگانی وجود دارد.

اختصاصی ویکی‌شیمی:

چندین سال قبل، دانشگاه مینه‌سوتا (UMN) نسل جدیدی از پلاستیک‌های لیگنین با مقاومت بالا که دارای محتوای بسیار بالایی از لیگنین است و خواص قابل مقایسه و حتی برتری نسبت به PMMA (پلی‌متیل‌متاکریلات) و پلی‌استایرن (PS) ارائه می‌دهد، را معرفی کرد.

این مواد پلیمری نوآورانه حاوی حداقل 80 درصد لیگنین بودند و عمدتا از لیگنین سولفونات متیله یا غیرمتیله تشکیل می‌شدند.

تا آن زمان، پلاستیک‌های پایه لیگنین فاقد خواص مکانیکی رضایت‌بخش بودند و محتوای لیگنین موجود در آن محدود بود زیرا فرآیِندهای پیش از آن بیش از 35 تا 40 درصد محتوای لیگنین را تخریب می‌کرد.

پلاستیک‌ها و مواد پلیمری لیگنین بالا مقاومت کششی امیدوارکننده‌ای داشتند و به دلیل محتوای 80-100 درصدی لیگنین، تجدیدپذیر محسوب می‌شدند.

در سال 2018، انستیتوی تحقیقات منابع طبیعی (NRRI) با تعیین کمک‌هزینه 3 میلیون دلاری در پی ثبت اختراع فرآیندی بودند که ترکیبات دیواره سلولی یک درخت - سلولز، همی‌سلولز و لیگنین - را جدا کند تا پلاستیکی ساخته شود که می‌تواند جایگزین اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) گردد.

سپس NRRI شروع به تولید محصولات جانبی کامپوزیتی از درخت صنوبر کرد. این برنامه‌ها حاوی مقادیر کافی رزین پایه لیگنین برای نشان دادن خواص آن بود و سپس برنامه‌ریزی شد تا به بازار خودرو و سایر محصولات منشعب شود.

در حال حاضر، ساخت پلاستیک از چوب رواج یافته است و میل به ایجاد پلاستیک تجزیه‌پذیر با مقاومت مکانیکی پلاستیک‌های فسیلی رو به افزایش می‌باشد.

و هر هفته اخبار مطبوعاتی بیشتری با موضوع شرکت‌هایی که به گزینه‌های چوبی و گیاهی جایگزین پلاستیک روی می‌آورند، دریافت می‌کنیم.

تبدیل درختان به پلاستیک در سطح علمی نیز در حال تبدیل شدن به روشی مرسوم است. دانشگاه‌های ییل و مریلند اعلام کردند که ​​"بیوپلاستیکی با کیفیت بالا از محصولات جانبی چوب" ایجاد کرده‌اند که امیدوارند بتوانند یکی از فوری‌ترین مسائل زیست‌محیطی [زباله‌های پلاستیکی] را حل کند.

امروزه، کامپوزیت چوب-پلاستیک (WPC) برای استفاده در کف‌پوش، نرده، حصار و سایدینگ محبوب بسیاری دارند. این مواد از پلاستیک‌های بازیافتی مخلوط با خاک اره چوب تولید می‌شوند و طی دو دهه گذشته به دلیل مزایای فوق‌العاده‌شان به یکی از مصالح ساختمانی محبوب تبدیل شده‌اند. WPC ها مزیت استفاده از ضایعات چوب در کنار زباله‌های پلاستیکی را به همراه دارند.

حال در کنار این موج فراگیر و همگانی تولید پلاستیک‌های زیستی، سوالات بسیاری مطرح می‌شود: چقدر از این اختراعات صرفه اقتصادی داشتند و به مرحله تولید در ابعاد تجاری رسیدند؟ آیا این پلاستیک‌ها واقعا همان اندازه که ادعا می‌کنند تجزیه‌پذیر هستند؟ چه مقدار آب یا چه نوع مواد شیمیایی در تولید این پلاستیک‌ها مورد نیاز است؟ و از همه این‌ها مهم‌تر، چه کسی از درختان در برابر این هجوم تولید پلاستیک از گیاهان محافظت می‌کند؟

شاید زمانی برسد که انسان‌ها دریابند که برخی روش‌های متعصبانه مبارزه با پلاستیک خطرناک‌تر از زباله‌های پلاستیکی موجود هستند.