اخبار

برای اولین بار در این سال‌ها، رشد CAGR این حوزه برابر با 8 درصد است که بسیار بالاتر از رشد کلی پلیمرها یعنی 3-4 درصد می‌باشد و انتظار می‌رود این روند تا سال 2025 ادامه یابد.

اختصاصی ویکی‌شیمی:

گزارش جدیدی که توسط گروه متخصص بین‌المللی بیوپلیمر از موسسه nova تهیه شده است، سال 2020 را سالی امیدوارکننده برای پلیمرهای زیستی نامیده است.

PLA فروخته شده در سال 2019 منجر به افزایش ظرفیت‌های تولید این محصول شده است، PE و PP تولید شده از نفتای زیستی شگفتی‌ساز شد و بیوپلی‌آمیدها،PBAT ، PHA و پلیمرهای کازئین در حال گسترش هستند. در این میان، تنها کاهش تولید PET زیستی مشاهده شده است.

بر اساس این گزارش، چندین برند جهانی در حال گسترش سبد مواد اولیه خود هستند و در کنار منابع فسیلی از منابعی مانند کربن تجدیدپذیر، CO2، مواد بازیافتی و به خصوص بیومس استفاده می‌کنند تا بتوانند پاسخگوی افزایش تقاضای پلیمرهای زیستی و زیست‌تخریب‌پذیر باشند. با این حال، سیاست‌های دولت‌ها هنوز هم تنها از سوخت و انرژی‌های زیستی حمایت می‌کند.

در سال 2020، حجم کل تولید پلیمرهای زیستی 4.2 میلیون تن بود، که حدود 1 درصد حجم کل تولید پلیمرهای فسیلی است.

برای اولین بار در این سال‌ها، رشد CAGR این حوزه برابر با 8 درصد است که بسیار بالاتر از رشد کلی پلیمرها یعنی 3-4 درصد می‌باشد و انتظار می‌رود این روند تا سال 2025 ادامه یابد. (شکل پایین)

افزایش ظرفیت

افزایش ظرفیت تولید از سال2019 تا 2020، عمدتا به دلیل گسترش تولید اسیدپلی‌لاکتیک (PLA) و پلی (بوتیلن آدیپات-کو ترفتالات) (PBAT) در آسیا و تولید رزین اپوکسی در سراسر جهان رخ داده است.

همچنین، گزارش شده است که ظرفیت تولید پلی‌بوتیلن‌سوکسینات و کوپلیمرها (PBS(X)) و پلی‌اتیلن (PE) و پلی‌اورتان (PUR) زیستی در سال 2020 افزایش یافت.

به خصوص پلی‌آمیدها (PA) و پلی‌پروپیلن (PP) تا سال 2025 به رشد قابل توجه (حدود 36 درصد) ادامه خواهند داد. در حالی که ظرفیت‌های پلی‌هیدروکسی‌آلکانوات (PHA) در آسیا و آمریکای شمالی رشد خواهد کرد، تا سال 2025، پلیمرهای کازئین در اروپا 32 درصد افزایش خواهد یافت، به دنبال آن PE در آمریکای جنوبی و اروپا، PLA در اروپا و PBAT در آسیا تا حدود 8 درصد افزایش می‌یابد.

مواد اولیه زیستی

با توجه به افزایش پیوسته تقاضا برای پلیمرهای زیستی، تامین مواد اولیه زیست‌توده باید به عنوان یک عامل مهم در نظر گرفته شود. این امر به ویژه در مورد استفاده از محصولات غذایی برای تولید پلیمرهای زیستی طبیعی صدق می‌کند. شکل زیر استفاده جهانی از بیومس در سال 2020 را نشان می‌دهد، کل تقاضای زیست‌توده برای تمامی کاربردها از جمله پلیمرهای زیستی 12.5 میلیارد تن بود. در این میان، تنها 0.038 درصد از کل زیست‌توده برای تولید پلیمر زیستی مصرف می‌شود.

به طور کلی، نیاز جهانی به پلیمرهای زیستی تنها 0.006 درصد از زمین‌های کشاورزی جهان را اشغال می‌کند. ماده اصلی زیست‌توده مورد استفاده برای تولید پلیمرهای زیستی گلیسرول (37 درصد) است که یک محصول جانبی زیستی می‌باشد. این گلیسرول عمدتا برای تولید رزین اپوکسی -به وسیله اپی‌کلرهیدرین به عنوان ماده واسطه- به کار می‌رود. زیست‌توده مورد استفاده همچنین شامل 24 درصد نشاسته و 16 درصد قند است که هر دو ماده اولیه از محصولاتی مانند ذرت، چغندر قند یا نیشکر تهیه می‌شوند که دارای بازدهی بالایی هستند. 12 درصد از زیست‌توده از روغن گیاهی غیرخوراکی مانند روغن کرچک، 9 درصد از سلولز (عمدتا برای استات سلولز استفاده می‌شود) و 2 درصد از روغن گیاهی خوراکی تشکیل شده است.